Witajcie Drodzy Czytelnicy. Dziś chciałabym poruszyć temat , jakiego jeszcze nie poruszałam na blogu. Temat myślę znany i powszechny, choć dla wielu jeszcze nie zrozumiały i nie tolerancyjny. Jak zawsze piszę i mam o tym głębokie przekonanie, że każdy człowiek jest wartością samą w sobie. Tak uważam i z tym przekonaniem kiedyś umrę. Tym samym uważam , że nie ma od tej zasady wyjątków. Ktoś mógłby powiedzieć a co z osobami chorymi psychicznie, niepełnosprawnymi czy więźniach? Czy takie osoby są wartościowe? Myślę że tak. Wielu z nich ma w sobie pewne dysfunkcje nie z własnej PRZYCZYNY. Uwarunkowania genetyczne, wady wrodzone, traumy, patologie etc… Można by wymienić jeszcze wiele przykładów, lecz nie w tym rzecz. Chcę napisać, że społeczeństwo jest mało wyrozumiałe, empatyczne i nastawione na inność. Postrzegamy słabszych od siebie jako gorszych, nieudolnych do życia , nie radzącym się z nim. Oceniamy go , wystawiamy mu opinie a tak naprawdę nic o nim nie wiemy. Przykre 🙁 Jednakowoż w tym nieraz zakłamanym świecie są osoby które mimo swoich dysfunkcji odnajdują siebie. Doceniają siebie takimi jakimi są i siebie kochają. Nie chodzi o egocentryzm czy narcyzm , ale akceptację siebie i umiejętność patrzenia na siebie z miłością i szacunkiem. Myślę, że dziś w XXI wieku osoby niepełnosprawne każdego dnia walczą. Nieraz ta walka jest mozolna, powolna i bardzo bardzo długa. Lecz wielu z nich dzięki swojej hardości motywacji czy zaangażowaniu innych ludzi zauważają w swoim życiu cel, przeszkody zamieniają w wyzwania, marzenia w realizację. To wspaniałe jak uśpiony pąk budzi się do życia i rośnie piękny kwiat.
Docenianie tego co się ma to prawdziwość tkwiąca w wnętrzu człowieka. Umiejętność cieszenia się drobiazgami, radością innych ludzi, szczęściem ich. To nie łatwe, gdy dookoła wielu źle nawzajem sobie życzy. Pięknie jest widzieć w oczach drugiego człowieka serce. Pięknie móc doświadczać piękna życia. Pięknie móc przebywać z drugim człowiekiem i cieszyć się z jego obecności. Przeglądając portale zajmujące się osobami z niepełnosprawnościami natknęłam się na reportaż o kobiecie niepełnosprawnej która odnalazła w sobie chęć i cel do życia. Mimo trudności jakie napotykała, wielu szykan i niemiłych słów- nie poddała się. Spełniła swoje marzenia osiągnąła pełnie szczęścia w związku partnerskim. Nie możliwe? Nie? A jednak możliwe, realne rzeczywiste.
Są osoby ,które towarzyszą nam przez całe życie , są takie które pojawiają się na chwile, są takie które są ale jak by ich nie było. Relacje z drugim człowiekiem są oparte nie tylko na wymianie czysto zawodowej, handlowej biznesowej, ale też towarzyskiej. Myślę, że te relacje w których dwie strony oczekują tego samego i pracują nad tą relacją, ona nigdy nie będzie pusta i nijaka. 
Uważam że to co związane z wszelaką pojmowaną innością jest niczym innym jak zwykłością w niezwykłości. Ciekawostką co osobiście dla mnie ma bardzo wielki przekaz jest pomysł włoskiego artysty AleXandro Palombo , który w swoich dziełach opiera się na bajkach Disneya, włączając w postacie bajkowe osoby z niepełnosprawnościami. Księżniczka bez nogi, Śnieżka na wózku inwalidzkim….. W ten prosty sposób za pomocą rysunku pokazuje świat widziany przez osobę niepełnosprawną i tym samym przybliża ten świat osobie pełnosprawnej. Myślę, że od najmłodszych lat dzieci powinny mieć wiedzę na temat świata prawdziwego a nie zakłamaną zasłonę.
odnośnik do strony artysty: niepełnosprawność w bajkach
Myślę, że czas jaki mamy na ziemi jest właśnie po to by ŻYĆ, a nie udawać że się żyje.
Myślę, że w każdym etapie swojego życia można je zmienić, wprowadzić inne priorytety , cele postawić marzenia i zacząć działać. Nie czekać na mannę z nieba, tylko wziąć życie w swoje ręce. Nauczyć się walczyć z przeciwnościami losu a przede wszystkim patrzeć na siebie z miłością i szacunkiem. Gdy sami z sobą będziemy umieli żyć to z każdym innym organizmem żywym też się porozumiemy. Gdy jest w nas siła i własna moc dobrej samooceny to nic i nikt nie może złamać woli życia. Tylko teraz sekunda dzieli Cię od Twojego życia. Zastanów się czy żyjesz czy wciąż zadajesz sobie pytania o byt? Czy działasz czy jedynie pragniesz płonnych marzeń? Czy Twoje życie ma sens , który sam sobie wyznaczyłeś, czy żyjesz z dnia na dzień, co los da. Twoje życie zależy od Ciebie. Żadne ograniczenia nie mogą spowodować, że poczujesz się gorszy o ile Ty sam sobie na to pozwolisz.
Dla tych którzy chcą poszerzyć swój umysł o doświadczenia innych osób , polecam obejrzeć film Nietykalni i Chce się żyć. Naprawdę film który mówi o ważnych rzeczach, potrzebach, trudnościach i walki o spełnienie i poczucie szczęścia. Każdy dąży do szczęścia i każdy pragnie by marzenia się spełniły. Lecz życie to nie bajka, gdzie wszystko jest jak za magią czarodziejskiej różdżki . Aby marzenia się spełniły trzeba robić czynić= działać. Nie czekać że przyjdzie samo, bo nic samo nie przychodzi. Ten kto wierzy = wie że wszystko jest możliwe. Wszystko co w nas jest z nas, wszystko co możemy to wszytko to co chcemy.
