Dziś po wielu przemyśleniach uświadomiłam sobie pewną kwestię. Może nie będzie to
odkrycie nowego kontynentu, lecz mi dało pewną odpowiedź. Często się zdarza, że
odkładamy coś na później , na jutro, na przyszłość. Mając nadzieję że nadejdzie
odpowiedni czas. A co jeśli nie ? Gdy zabraknie tego czasu , który jest tylko wielkością
fizyczną pomiędzy zdarzeniami. Nie znamy przyszłości, tego co będzie za chwilę, mamy
pewność tylko do tego co było i do tego co jest. Dlaczego wciąż wierzymy, że to
nieodpowiednia pora, że jeszcze trochę i coś się wydarzy. Wciąż „bawimy” się w
prognozy przyszłości nie mając jakichkolwiek podstaw by to robić. Zamiast żyć ,
doceniać każdy dzień, cieszyć się ludźmi , tym co nas otacza, wciąż mnożymy swoje
„ale”. Jesteśmy LUDŹMI, nie BOGAMI. Mamy jedno ŻYCIE, które marnujemy na
odkładanie .
ŻYĆ PEŁNĄ PIERSIĄ.
KOCHAĆ I DAWAĆ SIĘ KOCHAĆ
NIC NIE TRWA WIECZNIE, NIE PIELĘGNOWANE ŻYCIE OBUMIERA , TAK JAK I KAŻDE Z PRAWDZIWYCH UCZUĆ.
DAWAĆ SIEBIE INNYM I WIDZIEĆ ŚWIAT W BARWACH JAKIMI SĄ.
CZAS JEST TU I TERAZ
WYKORZYSTAJ GO JAK UMIESZ NAJLEPIEJ.
LEPIEJ ŻAŁOWAĆ TO CO SIĘ ZROBIŁO, NIŻ TEGO CZEGO SIĘ BAŁO ZROBIĆ
STRACH I LĘK TO TYLKO STAN EMOCJONALNY WYNIKAJĄCY Z NASZEGO UMYSŁU. TO NIE ZAGROŻENIE Z ZEWNĄTRZ A WEWNĘTRZNY GŁOS, KTÓREMU DALIŚMY PRAWO.
TO MY MAMY PRAWO DO ŻYCIA I ŻYCIA W NIM .
TO MY DECYDUJEMY O NIM I JAK CHCEMY ŻYĆ
I TYLKO MY MOŻEMY MIEĆ PRETENSJE DO SIEBIE SAMEGO NA ŻYCIE JAKIE MAMY.
JEST TYLE PIĘKNA NA ŚWIECIE :
„Ucieknijcie gdzieś i zaciągnijcie się do cyrku. Zróbcie sobie tatuaż, wskoczcie do pociągu. Uprawiajcie ogród i zbierajcie nasiona. Ochajtnijcie się, miejcie dzieci, noście kapelusz. Nie kłamcie, nie oszukujcie, nie kradnijcie. Wszystko musi być proste i jasne. I pamiętajcie, większość tego, co jest najważniejsze w życiu, trudno dostrzec gołym okiem. Wartość jakości chwili, którą spędzacie z innymi, znacznie przewyższa ilość.”
[Tom Waits]
I na koniec zaczerpnę cytat z portalu www.zyjswiadomie.edu.pl , gdzie widać czym i jaki jest czas dla nas ludzi żyjących w XXI wieku. Mam nadzieję, że przekaz w takiej formie , uzmysłowi lub spowoduje zamyślenie nad tym a za tym działanie.
cyt: „Pewien antropolog badał na odległej wyspie społeczne struktury i zachowania mieszkańców. Ale któregoś dnia sam stał się ośrodkiem ich zainteresowania, ponieważ kilku wyspiarzy chciało od niego usłyszeć, co słychać w szerokim świecie.
– Dowiadujemy się o niejednym z radia, a gdy coś jest szczególnie ważne, jesteśmy o tym informowani przez krótkofalówkę. Kilku z nas, którzy stąd odeszli, studiowało nawet na kontynencie i czasami przybywają tu niektórzy z nich na parę tygodni. Jednak już od dawna nikt nie opowiadał nam o szczególnie ciekawych światowych nowinkach.
– Nie wiem, od czego mam zacząć, – powiedział antropolog. – Ale ponieważ wspomnieliście radio, to chcę wam powiedzieć, że jest teraz coś podobnego, co nie tylko przesyła słowo i muzykę, lecz także obraz. Dzięki temu można zarówno słyszeć, jak i widzieć to, co się wydarzyło na świecie. Można dziś również z większością ludzi, którzy są od siebie oddaleni, rozmawiać przez telefon. Obecnie istnieją już małe telefony, które nosi się w kieszeni spodni i każdy może natychmiast mówić z każdym, kto ma taki telefon, nieważne, w jakim mieście, czy kraju ten drugi mieszka. Ale można też wysyłać wiadomości i listy, które zaledwie parę sekund później docierają do adresata, gdziekolwiek na świecie by on był. Można więc w ciągu kilku sekund przekazywać doniesienia i informacje po całym ziemskim globie. Nie potrzeba już żadnego posłańca, udającego się w daleką podróż i nie trzeba już także czekać, aż po wielu tygodniach dotrze do odbiorcy list wysłany drogą pocztową, pociągiem lub statkiem. Zresztą także pociągi jeżdżą dziś o wiele szybciej i coraz więcej samolotów lata z coraz większą prędkością. To niewiarygodne, jak wszystko na świecie staje się coraz szybsze.
Nie mogąc się nadziwić, wyspiarze przysłuchiwali się temu wszystkiemu z uwagą.
– Jeśli to, co mówisz jest prawdą, – powiedział najstarszy z nich – to jednego nie rozumiem: skoro wszystko załatwia się coraz szybciej, dlaczego w takim razie, pomimo
tych udogodnień, nie macie czasu?” Norbert Lechleitner
